کوچه

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنیدقفسم برده به باغی و دلم شاد کنیدعندلیبان‌! گل سوری به چمن کرد ورودبهر شاباش قدومش همه فریاد کنیدهر که دارد ز شما مرغ اسیری به قفسبرده در باغ و به یاد مٓنش آزاد کنیدآشیان من بیچاره اگر سوخت چه باکفکر ویران شدن خانهٔ صیاد کنیدشمع اگر کشته شد از باد مدارید عجبیاد پروانهٔ هستی‌ شده بر باد کنیدبیستون بر سر راه است مباد از شیرینخبری گفته و غمگین دل فرهاد کنیدجور و بیداد کند عمر جوانان کوتاهای بزرگان وطن بهر خدا داد کنیدگر شد از جور شما خانهٔ موری ویرانخانهٔ خویش محالست که آباد کنید« ملک الشعرای بهار » کوچه...